نحوه تغییر حسابداری اجاره

در ژانویه ی 2016 ، IASB استاندارد مهم دیگر و مورد بحث طولانی را صادر کرد: IFRS 16 Leases که جایگزین IAS 17 می شود.

در این مقاله ، با تغییرات اصلی که IFRS 16 در حسابداری اجاره ها ایجاد می کند آشنا می شوید ، که در یک مثال بسیار ساده نشان داده شده است.

توجه: این توصیف جامع استاندارد نیست و برای توضیح بیشتر موارد را بسیار ساده می کنیم.

تاریخ اجرای IFRS 16 جدید 1 ژانویه 2019 است.

چرا استاندارد جدید اجاره نامه؟
پاسخ کوتاه: برای حذف تامین مالی خارج از ترازنامه.

طبق استاندارد IAS 17 ، مستاجر باید طبقه بندی اجاره نامه را به عنوان مالی یا عملیاتی طبقه بندی کند.

اگر اجاره به عنوان عملیاتی طبقه بندی شود ، مستأجران در ترازنامه خود دارایی یا بدهی نشان نمی دهند – فقط پرداخت اجاره به عنوان هزینه در سود یا زیان.

اما ، برخی از اجاره های عملیاتی قابل لغو نبودند ، و بنابراین ، آنها یک بدهی (و یک دارایی) برای مستأجر دارند.

این بدهی از نظر خوانندگان صورتهای مالی پنهان بود ، زیرا در هیچ کجا ارائه نشده است.

بله ، برخی افشاگریها در یادداشتهای صورتهای مالی اجباری بود ، اما صراحتاً – چه کسی به جز حسابرسان ، هرگز یادداشتهای صورتهای مالی را خوانده است؟

IFRS 16 جدید این اختلاف را برطرف می کند و بیشترین اجاره ها را در ترازنامه قرار می دهد.

در پاراگراف های بعدی نحوه کار را به شما نشان خواهیم داد.
بیایید ببینیم چه چیزی تغییر کرده است
آیا قراداد اجاره نامه ای که داریم واقعا اجاره است؟
IFRS 16 تعریف جدیدی از اجاره را ارائه می دهد. با این حال ، این بسیار شبیه تعریف قدیمی در IAS 17 قدیمی است (تفاوت ها وجود دارد).

این بدان معناست که وقتی در واقع قرارداد برخی از قراردادهای اجاره تحت IAS 17 Leases را حساب کردید ، طبق استاندارد جدید نیز به این کار ادامه خواهید داد (دقت کنید ، روش ممکن است تغییر کند).
ولی!!!
در مورد برخی از قراردادهای خدمات باید بسیار مراقب باشید.
چرا؟
زیرا استاندارد جدید IFRS 16 راهنمای مفصلی برای تعیین اینکه آیا قرارداد شما قرارداد اجاره است یا قرارداد خدمات (قرارداد غیر اجاره) ارائه می دهد.

طبق IAS 17 قدیمی ، چندان اهمیتی نداشت که آیا قرارداد اجاره عملیاتی دارید یا قرارداد خدمات ، به یک دلیل بسیار ساده: شما احتمالاً هر دو نوع قرارداد را به یک شکل حساب کرده اید (یعنی به عنوان یک هزینه ساده در سود یا زیان).

با این حال ، به محض اینکه حسابداری برخی از قراردادهای اجاره عملیاتی که قبلاً خوانده می شدند ، به طرز چشمگیری تغییر می کند ، باید تشخیص دهیم که آیا طبق استاندارد IFRS 16 اجاره نامه داریم یا قرارداد استاندارد دیگری تحت استاندارد دیگری.

اجازه دهید یک مثال ساده ارائه دهیم:
تصور کنید می خواهید فضایی در انبار برای ذخیره کالاهای خود اجاره کنید. شما می خواهید یک قرارداد اجاره 3 ساله منعقد کنید. صاحب آن انبار 2 گزینه به شما ارائه می دهد:

شما یک منطقه خاص از XY متر مکعب را اشغال خواهید کرد ، اما مکان خاص توسط صاحب انبار تعیین می شود ، بر اساس استفاده واقعی از انبار و ذخیره سازی رایگان.
واحد شماره 13 را اشغال خواهید کرد. XY متر مکعب در بخش A آن انبار. این مکان به شما اختصاص داده شده است و هیچ کس نمی تواند آن را در طول مدت قرارداد تغییر دهد.
هر دو قرارداد مانند قراردادهای اجاره به نظر می رسند و در واقع ، در هر دو مورد ، شما پرداخت اجاره را تحت عنوان IAS 17 قدیمی تر ، در سود یا زیان ثبت می کنید.

طبق IFRS 16 جدید ، شما باید ارزیابی کنید که آیا این قراردادها شامل اجاره نامه ای است که در IFRS 16 تعریف شده است.

اولین چیزی که شما نگاه می کنید این است که آیا یک دارایی اساسی قابل شناسایی است.

 

بطور خلاصه:

قرارداد اول شامل هیچ گونه اجاره نیست ، زیرا هیچ دارایی قابل شناسایی نیست.
دلیل آن این است که تأمین کننده (صاحب انبار) می تواند یک مکان را با مکان دیگر عوض کند و شما فقط ظرفیت خاصی را اجاره می دهید. بنابراین ، شما هزینه های اجاره را به عنوان هزینه های سود و زیان حساب می کنید.
قرارداد دوم شامل اجاره است ، زیرا یک دارایی اساسی قابل شناسایی است – شما واحد n را اجاره می کنید. 13 مترمکعب XY در بخش A
بنابراین ، شما باید این قرارداد را همانند اجاره نامه حساب کنید و این به معنای شناسایی برخی دارایی ها و بدهی ها در ترازنامه شما است.
این یک تصویر بسیار ساده برای آگاهی از این موضوع بوده و به هیچ وجه جامع نیست – اما شما یک نکته را می گیرید، دارایی قابل شناسایی.

آیا ما فقط برای اجاره پرداخت می کنیم ، یا برخی خدمات را نیز پرداخت می کنیم؟
این تغییر دیگری است که ما باید تحت IFRS 16 مراقب آن باشیم.

هنگامی که برخی از دارایی ها را تحت اجاره عملیاتی اجاره می کنید (به گفته IAS 17 قدیمی تر) ، در اکثر موارد ، یک موجر خدمات خاصی مانند تعمیر و نگهداری ، تعمیرات ، نظافت و غیره را به شما ارائه می دهد.

طبق IAS 17 قدیمی ، نیازی نبود که زیاد به آن فکر کنید ، زیرا تمام پرداخت های اجاره را بعنوان هزینه اجاره به سود یا زیان خود می گذارید.

ولی!!!

طبق IFRS 16 جدید ، باید پرداخت اجاره یا اجاره را به عنصر اجاره و عنصر غیر اجاره تقسیم کنید ، زیرا شما نیاز دارید:

حساب یک عنصر اجاره را همانند اجاره نامه طبق IFRS 16 (اگر مطابق با معیارهای استاندارد IFRS 16 باشد) ؛ و
عنصر خدماتی را مانند قبل در بیشتر موارد به عنوان هزینه سود و زیان حساب کنید.

از مثال ما در بالا: بگذارید بگوییم شما گزینه 2 را انتخاب کردید و سالانه 10000 واحد پرداخت می کنید. این پرداخت شامل پرداخت برای اجاره واحد 13 است. و تمیز کردن آن یک بار در هفته.

بنابراین ، شما باید مبلغ 10000 واحد را به عنصر اجاره و عنصر تمیز کردن بر اساس قیمت فروش نسبی آنها تقسیم کنید (به عنوان مثال برای قراردادهای مشابه که جداگانه دریافت کنید).

در می یابید که می توانید واحد مشابهی را در انبار همسایه با هزینه 9000 واحد در سال بدون خدمات نظافت اجاره کنید و برای تمیز کردن آن باید 500 واحد در سال بپردازید.

بر این اساس ، شما باید:

8 571 CU (9000 CU / (9000 CU + 1 500 CU)) را به عنصر اجاره اختصاص دهید و آن را برای اجاره حساب كنید. و
1 429 CU (1 500 CU / (9000 CU + 1 500 CU)) به عنصر خدمات اختصاص دهید و در این حالت ، احتمالاً آن را در سود یا زیان به عنوان هزینه تمیز كردن تشخیص دهید.
چیز ساده ای نیست ، به خصوص هنگامی که قیمت های مستقل فروش به راحتی در دسترس نیستند.

بزرگترین تغییر: حسابداری در دفاتر مستأجر برای قراردادهای اجاره
در اینجا بزرگترین تغییر وجود دارد: اجاره کنندگان (کسانی که دارایی را تحت اجاره می گیرند) نیازی به طبقه بندی اجاره در ابتدای تأسیس و تعیین مالی یا عملیاتی بودن آن ندارند.

ممکن است بگویید: اوه بله !!!

اما نه خیلی سریع.

دلیل این امر این است که IFRS 16 یک مدل واحد از حسابداری برای هر اجاره نامه را برای مستاجر تجویز می کند. خیلی کوتاه:

مستأجر باید دارایی حق استفاده و بدهی متناظر را در صورت وضعیت مالی خود تشخیص دهد.
دارایی استهلاک می شود و بدهی در مدت اجاره استهلاک می شود.
این مدل بسیار شبیه حسابداری برای اجاره های مالی تحت استاندارد IAS 17 است.

بله ، شما باید اجاره های عملیاتی را به همان روش حساب کنید.

2 مورد استثنا از این قانون وجود دارد:

اجاره دارایی برای کمتر از 12 ماه (اجاره کوتاه مدت) ، و
اجاره دارایی های کم ارزش (مانند رایانه ، مبلمان و غیره).

مثال IAS 17 در مقابل IFRS 16
بگذارید مدل حسابداری جدید را به تصویر بکشم و آن را در قرارداد تحت درمان استاندارد IAS 17 قرار دهم.

من در مثال فوق یک انبار ادامه خواهم داد. برای سریعتر کردن ، من فقط برخی از داده ها را می سازم:

پرداخت سالیانه اجاره 10000 CU است ، شامل خدمات تمیز کردن ، قابل پرداخت در پایان سال
نرخ تنزیل 5٪
مدت اجاره 3 سال است.
چگونه می توانید این قرارداد را طبق استاندارد IAS 17 و IFRS 16 حساب کنید؟

حسابداری تحت IAS 17 اجاره ها
طبق IAS 17 ، شما باید ابتدا اجاره نامه را طبقه بندی کنید.

بگذارید بگوییم شما براساس عمر اقتصادی انبار ، پرداخت اجاره و غیره ارزیابی می کنید که این اجاره نامه در حال اجرا است.

بنابراین ، حسابداری بسیار ساده است:

در بدو ورود ، شما کاری انجام نمی دهید.
در پایان هر سال ، شما به راحتی هزینه اجاره 10000 CU را در سود یا زیان رزرو می کنید.

حسابداری طبق IFRS 16
در اینجا ، طبقه بندی لازم نیست زیرا یک مدل حسابداری برای کلیه اجاره ها اعمال می شود.

شما باید 3 مرحله را دنبال کنید:

آیا طبق استاندارد IFRS 16 اجاره نامه است؟
بله ، در اینجا احتمالاً وجود دارد. لطفا توضیحات بالا را ببینید

آیا جز عنصر اجاره عنصر دیگری وجود دارد؟ آیا لازم است از هم جدا شویم؟
بله ، ما باید عنصر تمیز کردن را از عنصر اجاره جدا کنیم. ما این کار را در بالا انجام دادیم:

CU 8 571 مربوط به عنصر اجاره است.
CU 1 429 مربوط به عنصر تمیز کردن است.
چگونه این عناصر را تشخیص دهیم؟
هنگام شروع:
شما باید حق استفاده از انبار را در مبلغی برابر با بدهی اجاره بعلاوه برخی موارد دیگر مانند هزینه های مستقیم اولیه تشخیص دهید.
بدهی اجاره با ارزش فعلی پرداخت های اجاره در مدت اجاره محاسبه می شود. در این حالت شما باید ارزش فعلی 3 پرداخت 8 571 CU (تنها عنصر اجاره) را 5٪ محاسبه کنید که 23 341 CU است.
ورود حسابداری پس است
بدهی دارایی حق استفاده: 23 341 یورو

مسئولیت اجاره اعتبار: 23 341 یورو

متعاقباً ، هنگام پرداخت و / یا در پایان دوره گزارش ، باید:
استهلاک دارایی حق استفاده در مدت اجاره را بشناسید ، در این مورد 7 780 CU (3/334 233 CU) در هر سال (من استهلاک خط مستقیم گرفتم) ؛
بازسنجی بدهی اجاره را به عنوان سود شناسایی کنید ، مبالغ پرداختی را مستثنی کنید و هرگونه تغییر در اجاره را در نظر بگیرید.
این جدول ساده مثال ما را نشان می دهد:

مانده بدهی پایان دوره	کسر می شود: مبلغ اجاره	اضافه می شود بهره 5%	مانده بدهی ابتدای دوره	سال
15 937	8 571-	1 167	23 341	1
8163	8571-	797	15937	2
0	8571-	408	8163	3
n/a	25713-	2372	n/a	total

 

خلاصه ثبت های حسابداری تحت IFRS 16:

بستانکار	بدهکار	به چه مقدار؟	چه حسابی؟	چه زمانی؟
Lease liability	Right-of-use asset	23 341	Right-of-use asset + lease liability	در هنگام عقد قرارداد
Lease liability	P/L: Interest expense	1 167	Interest	در پایان سال اول
Cash (bank account)		10000	Rental payment
	Lease liability	8571
	P/L: Expenses for cleaning services	1429

Right-of-use asset

P/L: Depreciation

7780

Depreciation

حالا ، بیایید مقایسه کنیم.
طبق IAS 17 ، تأثیر در سود یا زیان در سال اول 10000 CU بود ، زیرا ما پرداخت کامل اجاره را در سود یا زیان تشخیص دادیم.

طبق IFRS 16 ، تأثیر در سود یا زیان در سال اول به شرح زیر بود:

سود CU 1 167 ، به علاوه
استهلاک 7 780 CU ، به علاوه
هزینه خدمات تمیز کردن CU 1 429.
کل CU 10 376.
در واقع هزینه های سال اول تحت IFRS 16 بیشتر از IAS 17 است ، نه؟

دلیل آن این است که به لطف مدل جدید ، الگوی هزینه ها تغییر کرده است: ما در ابتدای اجاره هزینه بهره زیادی داریم ، اما در هنگام استهلاک بدهی اجاره ، هزینه های کمتری در پایان اجاره نامه داریم.

در کل ، هر دو مدل سود و زیان یکسانی در کل مدت اجاره دارند:

توضیح	IFRS 16	IAS 17	نوع هزینه
3*10 000	–	30 000	هزینه اجاره
Table above	2372	–	هزینه بهره
3*7 780	23341	–	استهلاک
3*1 429	4287	–	هزینه نظافت
	30000	30000	جمع

نوع هزینه IAS 17 IFRS 16 توضیح
هزینه اجاره 30 000 – 310 000 هزینه بهره – 2 372 Table above استهلاک – 23 341 37 780
هزینه نظافت – 4 287 3*1 429
جمع 30 000 30 000

توجه: من هزینه های تمیزکاری را نیز نشان می دهم تا تأثیر کل قرارداد را نشان دهم ، اگرچه از لحاظ فنی بخشی از حسابداری اجاره نامه نیستند.

همچنین ، طبق IFRS 16 ، دارایی های بیشتری را در ترازنامه نشان می دهیم ، اما همچنین بدهی یا بدهی های بیشتری داریم.

لطفا توجه داشته باشید که جریان نقدی تغییر نمی کند. با توجه به اینکه IAS 17 یا IFRS 16 را اعمال کنید ، هنوز همان مقادیر را پرداخت می کنید.

درمورد اجاره دهندگان و حسابداری اجاره های مطابق IFRS 16 چطور؟
خبر خوب

حسابداری اجاره توسط مستاجر تقریباً تغییر نمی کند ، بنابراین می توانند به همان روش ادامه دهند.

توجه توجه :
استاندارد اجاره جدید قطعا تأثیر بسزایی در شرکتهایی که به شدت با اجاره های عملیاتی کار می کنند ، خواهد داشت.

شاخص های مالی این شرکت ها می تواند به طور اساسی تغییر کند ، زیرا دارایی ها و بدهی های جدید به ترازنامه می آیند.

همچنین ، بسیاری از مستاجران برای تنظیم سیستم جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات کافی برای تأمین نیازهای جدید ، مشکل خواهند داشت.